“Duurzaamheid, dat gaat in eerste instantie over relaties”

Want stel je bij de verwijzing naar een kleine familiale bouwaannemer vooral geen achterafterrein voor waar een paar betonmolens, een oude kraan en een pallet versteende zakken cement onder een gescheurd plastiek zeil verzameld staan. In 2022 verkaste Sophie “haar vierde kind” naar een splinternieuw pand in het industriepark, dat er vooral niet uitziet als een industrieel pand. “We houden bij dhulst’ van mooie architectuur”, vertelt Sophie. “Alles wat we bouwen, vinden we mooi. Voor iets van dertien in een dozijn, moet je bij ons niet zijn. Dus was het evident dat onze nieuwe thuisbasis ook aan die norm zou voldoen. Het nieuwe pand is een catalogus van hoe we werken en wat we willen uitstralen.”

En dat is?

“We hebben er goed over nagedacht. Wij zijn een kleine aannemer met alle voordelen die daarbij horen, zoals de zeer horizontale communicatielijnen en een hele toffe familiale sfeer. Voor de rest wil ik een organisatie zoals die van de grote jongens, en daar hoort een plek bij die samenwerken stimuleert en die duurzaam is. Duurzaamheid verwijst voor mij in de eerste plaats naar onderlinge relaties. En dan gaat het uiteraard over onze 65 werknemers, waarvan een 35-tal arbeiders. Dat is best veel als ik vergelijk met de collega’s. Als ze van de werf komen, moeten ze zich hier thuis kunnen voelen. Op de gelijkvloerse verdieping staat elkaar ontmoeten centraal, menselijk contact. Tijdens overlegmomenten, veiligheidsmeetings en, zeer belangrijk, ’s middags tijdens het eten. Omdat wij enkel projecten aanvaarden in een straal van 25 km rond onze uitvalsbasis Lier, werken onze projectleiders hier op kantoor en zitten ze ’s middags gegarandeerd samen aan tafel. Dat maakt communiceren gemakkelijk. Dat is goud waard. Die warme sfeer willen we ook uitstralen naar onze klanten voor wie we de bouwactiviteiten van a tot z coördineren. Daarvoor is plaats nodig waar het aangenaam en comfortabel toeven is.”

“Maar daarnaast is het ook energetisch een duurzaam pand. Ik ben een koele minnaar van de duurzaamheidsrapportages maar ik vind wel dat je bij alles wat je doet moet handelen in functie van ecologie en CO2-reductie. Duurzaamheid zit in ons DNA, erover rapporeteren niet. Practice what you preach is een mooi principe. En dus hebben we klimaatplafonds, anderhalve kilometer geothermische boringen en zonnepanelen voorzien. Aanvankelijk was het onze bedoeling om helemaal in CLT-houtstructuur te bouwen maar tussen droom en uitvoering staan altijd ook financiële bezwaren. Toen we wilden beginnen bouwen, waren de houtprijzen zodanig de hoogte in geschoten, dat uiteindelijk alleen ons dak in CLT is opgetrokken.”

Meer doen dan gevraagd

Bedrijfsleiders gaan er doorgaans prat op dat ze willen groeien, maar jij beschouwt klein blijven als een sterkte, leg dat eens uit?

“Groei op zich ... misschien komt dat omdat ik een vrouw ben, maar eerlijk gezegd: I couldn’t care less. Voor mij is het veel belangrijker om een rendabel bedrijf te kunnen runnen, waarin medewerkers en het voltallig bouwteam tevreden is en bijgevolg uitkijkt naar de volgende samenwerking. De jongste jaren hebben wij heel hard geïnvesteerd in innovatie: in samenwerken in bouwteams, in BIM, in prefabproductie ... Dat heeft zijn weerslag gehad op het resultaat maar nu denk ik dat we er wel staan. Ons orderboek heeft nog nooit zo vol gestaan met projecten die stuk voor stuk een gezonde marge realiseren. Dat wil ik vooral aanhouden en er dus voor zorgen dat we mensen genoeg vinden met het juiste profiel om al die werken op tijd voorbereid en uitgevoerd te krijgen.”

“Heel wat van onze projecten zijn toffe design en build-opdrachten voor de overheid. Eens je die binnen hebt gehaald, is het echt leuk om daar als team aan te werken en ze systematisch te zien vooruitgaan. Vooraleer het zover is kruipt er in de gunningsprocedure echter heel veel tijd, energie en geld. Zonder garantie dat je het project ook effectief binnenhaalt. Het is heel frustrerend om dergelijk project voor te bereiden, tegen een vergoeding die een peulschil is van de werkelijke kost, en het dan niet gegund te krijgen. Want je bent uiteraard niet alleen die zijn best doet. De enige manier om meer kans te maken om het te halen, is meer te doen dan gevraagd, maar daar krijg je dan niet voor betaald. De overheid zou toch eens mogen nadenken of dit wel de juiste manier van werken is.”

En die projecten moet zich binnen een straal van 25 km rond Lier bevinden.

“Dat zeker.”

Waarom is dat zo zeker?

“Dat is organisch zo gegroeid en het bewijst nog elke dag zijn meerwaarde. Toen ik in 2018 zelf aan het roer kwam van het bedrijf, bleek dat al onze projecten rond onze spreekwoordelijke kerktoren lagen. Dat lijkt een kleine radius maar vergis je niet; ook Antwerpen stad ligt in die cirkel. De keren dat we werven op grotere afstand aanvaardden, ging dat met stress gepaard. In de eerste plaats voor de mensen die op en af naar de werf moeten rijden. De uren die je aan de Kennedytunnel verliest aan qualitytime, aan efficiëntie, dat is het niet waard. Onze werknemers appreciëren dus onze keuze. Het maakt deel uit van onze bedrijfscultuur en het maakt ons aantrekkelijk als werkgever. We hadden het daarnet over duurzaamheid. Wel, wat is er duurzaam aan van de ene kant van het land naar de andere kant rijden? Misschien kan de overheid daar beter rekening mee houden, in plaats van energie te steken in papieren duurzaamheid.”

Goede communicatie

“Het heeft ook te maken met vaart maken in het bouwproces. Arbeidstijd en projectmanagement kosten handenvol geld. Korte afstanden helpen daarbij. Net als goeie communicatie. Nog een van mijn stokpaardjes. Als er in het bouwproces iets foutloopt, heeft het in 90% van de gevallen te maken met fout gelopen communicatie. Daarom zijn we momenteel bezig om het communicatieplatform Trimble te integreren in onze BIM-processen. We werken meer en meer in bouwteams. Deze open sourcesoftware moet ons helpen om ervoor te zorgen dat iedereen op elk moment over de juiste informatie beschikt. En dat is niet evident. Vandaag werkt iedere partij met zijn eigen software en tientallen apps. Op de duur zie je door het bos de bomen niet meer en ben je vooral bezig met corrigeren. Ik stop liever alleen maar positieve energie in het proces, zodat we door goed samen te werken met de architect, de bouwheer en de onderaannemers een vooropgesteld budget kunnen halen.”

Waar worstel je mee?

“Ik ben extreem tegen ambras en conflicten. Als er iets niet gelopen is zoals gewenst, dan voel ik mij als eindverantwoordelijke meteen aangesproken en zoek ik hoe ik dat had kunnen vermijden. Misschien heeft iemand niet de juiste opleiding of handleiding gekregen of liep er iets fout bij de onboarding. Tegelijk heb ik ook een aversie tegen procedures. We hebben er bij dhulst’ ook amper, omdat ik geloof dat mensen met ervaring hun eigen manier van werken mogen hebben. Maar dat leidt soms tot een tweestrijd.”

Ben je nog steeds blij dat je na je studies Rechten en Vlerick het kabinet van Vincent Van Quickenborne hebt geruild voor het familiebedrijf?

“In 2008 polste mijn vader of ik de zaak niet wou overnemen. Hij was 58 maar hij zag vooral dat ik ongelukkig werd in de politiek. Omdat het niet snel genoeg vooruit gaat naar mijn goesting. Bovendien kan je daar alleen maar verder met compromis van compromis van compromis. Dat is in een bouwbedrijf helemaal anders. Wij moeten niet, zoals een ontwikkelaar, vijf jaar wachten tot er een bouwvergunning is. Onze projecten hebben een gemiddelde doorlooptijd tussen de tien maanden en twee jaar en zijn steevast uitdagend. Wij zien heel de tijd, mooie resultaten en dat geeft veel voldoening. Dus heb ik “ja” gezegd, en daar heb ik nog steeds geen spijt van.”

Wat kan je als vrouwelijke ceo beter dan een man?

“Het is niet het gender dat van iemand een goeie of slechte ceo maakt. Maar ik geloof wel heel erg in de vrouwelijke energie en het vrouwelijk leiderschap. Ik kan scherp uit de hoek komen met opinies maar in relatie tot mensen ben ik naar verluidt geen bullebak (lacht). Ik ben geëvolueerd van iemand die in haar bedrijf werkte naar een ceo die aan haar bedrijf werkt. Delegeren is daarin zeer belangrijk en daar ben ik ook zeer goed in. Ik kan echt alles delegeren. Ik doe niet aan micromanagement. Daar is veel vertrouwen voor nodig in de mensen waarmee je samenwerkt. Ervan overtuigd zijn dat je kan leren als dingen foutlopen. Maar of ik dat beter kan dan een man?”