Eerlijke parkeertoren als baken voor UZ Gent

Het ontwerp voor de parkeertoren is sober maar functioneel. En die functie mag gezien worden. Het negen niveaus tellende gebouw manifesteert zich als een hybride skelet in beton en staal. Door het weglaten van enige vorm van gevelbekleding vertaalt het complex zijn taak - het parkeren van wagens – onomwonden aan de buitenwereld. Centraal in het gebouw bevinden zich de inrijhelling en een ruime spiraaltrap. Ook de inplanting aan de rand van de campus is niet lukraak gekozen. Met deze aanpak vermijdt het UZ dat personeelsleden met hun wagen het verkeer van patiënten en bezoekers kruisen. Dat verzekert een vlottere en veiligere mobiliteit op de campus. Die twee ontwerpuitgangspunten hadden een impact op de bouwwerken. “De parkeertoren vindt een stabiele basis op funderingszolen die op hun beurt op 518 grondverdringende schroefpalen steunen. Vijf dragende kernen met daarin betontrappen verwerkt zorgen voor de stabiliteit van het bovengrondse skelet,” vertelt Kurt Ornelis, senior projectleider bij Wyckaert bouwonderneming. De hoofdaannemer trok deze kernen op met een klimkist. “Om de staalstructuur vlot te kunnen monteren, dienden de trapkernen een voorsprong te hebben. Door gebruik te maken van de glijbekisting konden we een verdieping op 5 dagen realiseren. Op het einde werd dit zelfs maar vier dagen per verdieping”, licht Kurt Ornelis toe.

Straf staal

Het stalen skelet rond deze dragende kernen is volledig opgetrokken uit een stalen structuur die brandvertragend geschilderd is. Bijzonder daarbij waren de ronde balken voor de dakplaat en voor de inrijhelling en de spiraaltrap. “Nog opmerkelijk is het feit dat de balken in de vloerplaat verwerkt zijn om zo vlakke plafonds op de parkeerniveaus te krijgen. De HEM-profielen met een zware belasting zijn bovendien speciaal voor het parkeergebouw geëxtrudeerd. Het gaat in totaal om 2.600 ton aan HEM-profielen,” vertelt Kurt Ornelis. De vloerplaten voor de negen parkeerniveaus zijn uitgevoerd in welfsels. Op deze welfsels kwam vervolgens een druklaag in helling van 32 naar 8cm. Hierop kwam een afwerking in epoxy op de verdiepingen en een PMMA-afdichting op niveau +8 om de waterdichtheid van de onderliggende parkeerniveaus te verzekeren. Op de benedenverdieping kwam een asfaltverharding.

Wegwijs met welfsels

“Met hun 14m lengte en dikte van 40cm hebben de welfsels geen gangbare formaten. Ieder welfsel woog om en bij de 8 ton. In totaal hebben we 2.700 van deze welfsels in de parkeertoren verwerkt. Dat vroeg een enorme logistieke opgave. Er waren alleen al voor de aanvoer van de welfsels 900 transporten nodig als je weet dat er 3 welfsels per transport vervoerd konden worden. Tel daar dan nog de transporten bij voor het staal, wapening, beton, …. Dan kom je vlug aan meer dan 2.000 transporten. Om de hinder op de omgeving te beperken en om te vermijden dat een vertraagde aanvoer van het materiaal het bouwritme zou verstoren, hebben we een terrein in de omgeving gehuurd en ingericht om de welfsels te stockeren. Zo werd de afstand tot de werf kleiner en waren we minder afhankelijk van de verkeershinder. Dankzij de ligging aan de rand van de campus en de onafhankelijke toegang via de spoedweg waren we ook minder gebonden aan de richtlijn om geen werftransporten op de ziekenhuissite te organiseren tussen 7u en 9u enerzijds en tussen 16u en 18u anderzijds. Wel mochten we deze weg op geen enkel moment blokkeren. Als dat om een of andere reden onvermijdelijk was, moesten we dit tijdig melden aan het UZ,” geeft Kurt Ornelis aan.

Krap bemeten

Met werkzones variërend van 1 tot maximaal 4m rond het gebouw, was de werfruimte bijzonder krap. Dat vroeg de nodige creativiteit voor het laden en lossen en de stockage van materieel en materiaal. “Daar bovenop kwam nog dat we een passage door de werf moesten vrijhouden voor het ziekenhuispersoneel. In de aanvangsfase van de bouw reden ze over een afgebakende werfweg. Voor aanvang van de montage van de staalstructuur hebben we om veiligheidsredenen een portiek geplaatst om veilig door de werfzone te passeren. Dat betekende wel dat we aan die zijde van het gebouw geen werfactiviteiten konden organiseren. Sinds augustus 2024 rijdt het personeel definitief door het parkeergebouw. Een bijkomend gevolg van de krappe werfzone was een gefaseerde aanpak van de bouwwerken. Een zone in het midden en op de hoek hebben we pas dicht gebouwd nadat de andere zones tot boven waren opgetrokken. Anders was het niet meer mogelijk om met opleggers op de werf te geraken,” zegt de senior projectleider.