Gent zoekt ontwerp- en studieteam voor FNO-site
De FNO-site, gelegen in het noorden van de stad Gent, staat al enkele jaren leeg. De naam FNO verwijst naar ‘Filature Nouvelle Orléans’, de voormalige katoenspinnerij die op dit terrein was gevestigd. Het fabrieksterrein van zowat 2,4 ha wordt nu herbestemd tot een stadsontwikkelingsproject met een hoge erfgoed- en natuurwaarde. Het stadsbestuur gaat voor dit project op zoek naar een ontwerp- en studieteam voor een scenario-onderzoek en een analyse.
De FNO-site ligt geprangd tussen de Bloemekenswijk en het kmo- en industriegebied ten zuiden van de Wondelgemse Meersen. Ten noordoosten wordt de site begrensd door het Bloemekenspark en de Lieve, ten zuidwesten door de gebouwen en de evacuatieweg van de brandweer.
Hoewel de herbestemming van de site primair focust op wonen en groen, wordt bij de ontwikkeling ook ruimte gereserveerd voor economische activiteiten en ondersteunende voorzieningen (nutsbedrijven, buurtgerichte winkels, horeca, onderwijs- en recreatieve voorzieningen, … ). De FNO-site moet een voorbeeld van verweving worden voor Gent en daarbuiten.
Sogent lanceert nu een opdracht voor het aanstellen van een ontwerp- en studieteam. Deze opdracht omvat het voeren van een uitgebreid scenario-onderzoek naar programmatorische samenhang, en financiële, technische en ruimtelijke haalbaarheid voor het project.
Deze analyse moet sogent en de stad Gent in de mogelijkheid stellen om een weloverwogen (beleids-)keuze te maken omtrent de potenties en invulling van de site, en de gevolgen op financieel vlak.
De uiterste indieningsdatum van de offerte is maandag 22 februari om 10 uur. De offerte kan enkel elektronisch ingediend worden. Het bestek (en de bijhorende bijlagen) kan je na eenmalige registratie downloaden op de website www.sogent.be.
Historiek
De verkaveling en urbanisatie van dit gebied dateert van 1872 en gebeurde op initiatief van Gentse textielfabrikanten zoals de Hemptinne en de gebroeders De Smet, die hier een katoenfabriek oprichtten. Het gebied bleek uitermate gunstig gelegen voor industriële vestigingen. Samen met de bijhorende proletarische woonwijken, ontstond een belangrijk industrieel stadsbeeld.
Binnen het projectgebied werd op 12 juni 1896 de ‘Société Anonyme Cotonnière Nouvelle Orléans’ opgericht. De activiteiten van dit nieuwe bedrijf waren het spinnen, twijnen en weven van katoen. In de beginjaren groeide de onderneming zeer snel.
Op 4 maart 1957 fusioneerde het bedrijf met de Anc. Ets. De Waele & Röthlisberger tot de nieuwe vennootschap ‘Filature Nouvelle Orléans’. De voortdurende modernisering zorgde ervoor dat de firma bleef groeien en in 1969 een kleine 700 werknemers telde.
Binnen het projectgebied werd op 12 juni 1896 de ‘Société Anonyme Cotonnière Nouvelle Orléans’ opgericht. De activiteiten van dit nieuwe bedrijf waren het spinnen, twijnen en weven van katoen. In de beginjaren groeide de onderneming zeer snel.
Op 4 maart 1957 fusioneerde het bedrijf met de Anc. Ets. De Waele & Röthlisberger tot de nieuwe vennootschap ‘Filature Nouvelle Orléans’. De voortdurende modernisering zorgde ervoor dat de firma bleef groeien en in 1969 een kleine 700 werknemers telde.
Op haar hoogtepunt bestond het bedrijf uit een eerste spinnerij met sheddaken, burelen in Vlaamse renaissancestijl en een katoenloods (1896), een tweede spinnerij in Manchesterstijl met een stookplaats en schoorsteen, een machinekamer, een tweede katoenmagazijn en zelfs een paardenstal (1899), verschillende uitbreidingen en bijkomende kantoren (tot 1968).
Vanaf de jaren ‘60 ging het echter minder goed met de Belgische katoenindustrie. FNO schakelde eerst nog over op de verwerking van synthetische vezels, maar werd in 1972 overgenomen door de UCO-groep. Door de aanhoudende crisis in de textielsector werden de activiteiten steeds verder afgebouwd. In de jaren 1980 verdween de naam FNO geleidelijk en werd de site effectief een deel van UCO-Maïsstraat.
In 1990 werd de volledige fabriekssite verkocht aan de Brusselse projectontwikkelaar Immoperel. Verschillende delen van de fabriek kwamen leeg te staan. Verval trad in en één van de katoenloodsen werd zonder vergunning gesloopt. De sloop van het Manchestergebouw kon net op tijd worden tegengehouden. Op 3 januari 1995 werden het Manchestergebouw, de kantoorgebouwen uit 1896 en 1907, de schoorsteen en de oude katoenloodsen beschermd als monument.
Vanaf de jaren ‘60 ging het echter minder goed met de Belgische katoenindustrie. FNO schakelde eerst nog over op de verwerking van synthetische vezels, maar werd in 1972 overgenomen door de UCO-groep. Door de aanhoudende crisis in de textielsector werden de activiteiten steeds verder afgebouwd. In de jaren 1980 verdween de naam FNO geleidelijk en werd de site effectief een deel van UCO-Maïsstraat.
In 1990 werd de volledige fabriekssite verkocht aan de Brusselse projectontwikkelaar Immoperel. Verschillende delen van de fabriek kwamen leeg te staan. Verval trad in en één van de katoenloodsen werd zonder vergunning gesloopt. De sloop van het Manchestergebouw kon net op tijd worden tegengehouden. Op 3 januari 1995 werden het Manchestergebouw, de kantoorgebouwen uit 1896 en 1907, de schoorsteen en de oude katoenloodsen beschermd als monument.
Foto’s: Stad Gent