Hasseltse Kapertoren legt bewoners een leeftijdslimiet op

Zo willen de stad Hasselt en de plaatselijke projectontwikkelaar inspelen op de vraag van vooral jonge mensen naar een eigen betaalbaar appartement op een hippe locatie in deze stad. Intussen laakt de Huurdersbond echter expliciet deze discriminatie en vindt hij de manier waarop deze beperking wordt afgedwongen juridisch twijfelachtig op grond van een criterium gebaseerd op nattevingerwerk, zo meldt Het Belang van Limburg. Ook Kristophe Thijs, directeur Communicatie bij CIB (Confederatie van Immobiliënberoepen) Vlaanderen, vindt dit volgens dezelfde krant een gevaarlijk precedent. “Expliciet een leeftijdsbeperking invoeren om een appartement te huren of te kopen is pure discriminatie en kan niet. Wie een klacht indient, staat sterk in zijn schoenen”, beaamt het gelijkekansencentrum Unia tegenover VRT NWS. Ook de kritiek dat dit om een goedkope marketingstunt gaat en dat een verkoopprijs van 4.000 tot 4.500 € per m² geen aanbod van betaalbaar wonen is, is intussen niet van de lucht.

Iedereen zal een appartement kunnen kopen in de Kapertoren, dus ook mensen ouder dan 31 jaar, op voorwaarde dat minstens de jongste bewoner van elke woning minder dan 32 jaar oud is. Wie er eenmaal woont, mag er bovendien zolang blijven als hij of zij wil. Voor verhuur geldt hetzelfde: minstens één van de huurders moet bij het intrekken de leeftijdslimiet respecteren.

Deze leeftijdslimiet voor bewoners zal ook verankerd worden in de verkoopakte. De notaris of makelaar zal er dus bij elke verkoop moeten op toezien dat deze leeftijdsvoorwaarde effectief gerespecteerd wordt. Bij de verhuur van een woning zal evenzo elke nieuwe huurovereenkomst voorgelegd worden aan de syndicus en de vereniging van mede-eigenaars (vme).

In Hasselt, en bij uitbreiding in heel Vlaanderen, wordt het voor jongeren vaak steeds moeilijker om een eerste woning te kopen. “Vele jongeren willen na hun studies in de buurt van de unief blijven wonen, maar stellen al vlug vast dat dit niet zo evident is. Wij willen hen nu die kans geven. Deze leeftijdslimiet is in dat opzicht dus belangrijk, maar mag voor ons ook geen obsessie worden. Het belangrijkste is dat we een community van jonge mensen creëren”, stelt Michel Verhoeven van vastgoedontwikkelaar Kolmont.

Intussen blijkt de Kapertoren heel wat jonge starters aan te trekken, maar ook bij investeerders is de interesse groot. “Vaak gaat het om ouders die hun centen goed willen besteden met het oog op de toekomst van hun kinderen. Ze willen een studio of compact appartement als investering kopen om te verhuren en vervolgens als luxekot voor hun kinderen te gebruiken. Je zal zien dat diezelfde kinderen er daarna vaak nog een hele tijd zelf zullen blijven wonen”, voorspelt  Michel Verhoeven.

Zeventig appartementen

De woontoren, gelegen in het Kapermolenpark vlakbij de universiteitscampus, de studentenbuurt en het vernieuwde openbare zwembad, zal zeventig appartementen tellen en wordt met 16 verdiepingen zowat de hoogste van Limburg. Op het gelijkvloers komen een fitnesscentrum, een soort wasbar met koffieshop en wasserette en een kindercrèche. Er zullen zelfs gedigitaliseerde brievenbussen voorzien worden en een dienst zal op aanvraag klusjes zoals strijk- en poetshulp en reparaties uitvoeren.

Bijna de helft van de appartementen worden studio’s tussen 35 en 55 m². De andere helft zal bestaan uit een- en tweeslaapkamerappartementen. De prijzen variëren tussen 140.000 en 250.000 €.

“Hasselt heeft nood aan dit soort compacte en betaalbare starterswoningen op maat van jonge mensen. We moeten daarop durven inspelen. Als jonge tweeverdieners graag in onze stad willen wonen, moet het vastgoedaanbod volgen. De Kapertoren komt in dé wijk voor jonge mensen, studenten, startende werkers en gezinnen en biedt op dat vlak een uitgelezen mogelijkheid om een nieuwe jonge community te creëren. Bovendien past dit alles in het masterplan van de stad om o.m. de universiteit, scholen, het zwembad en woongelegenheden met elkaar te verbinden”, oppert de Hasseltse schepen van Ruimtelijke Ordening en Grondbeleid Tom Vandeput.

Hasselt is één van de provinciehoofdsteden waar de stadsvlucht bij jonge gezinnen de jongste jaren fors daalde, zo blijkt uit de recentste cijfers van de studiedienst van de Vlaamse regering. In de Limburgse provinciehoofdstad kromp de stadsvlucht van jonge gezinnen (tussen 28 en 39 jaar met kinderen) in 2015 immers met liefst 32% in vergelijking met het jaar voordien.

De bouwwerken van de Kapertoren starten dit najaar. De eerste appartementen gaan begin september in verkoop, maar intussen hebben zich al geïnteresseerde kopers aangemeld.

Ontoereikend woonaanbod doet de prijzen stijgen

De Vlaamse bouwmeester Leo Van Broeck vindt de Kapermolen een goed voorbeeld van kleiner en dichter bij elkaar wonen en een goede zaak voor jonge gezinnen. Hij ziet ook geen graten in de expliciete leeftijdsbeperking, zo meldt Radio 2 Limburg. “Vastgoed is onbetaalbaar geworden voor jonge mensen en dit project geeft hen de kans om toch iets te kopen in de stad. Unia zou net tevreden moeten zijn dat een groep die al lang gediscrimineerd wordt in steden kansen krijgt”, oppert hij. Volgens Van Broeck vormt één appartementsblok met zeventig woningen ook geen bedreiging voor een goede sociale mix. De Vlaamse Confederatie Bouw (VCB) van haar kant wijst op het belang van een adequaat aanbod aan flats en woningen om de vastgoedprijzen niet op de spits te drijven. Zo kunnen betaalbaarheid en keuzevrijheid voor de Vlamingen gewaarborgd worden. “Ruimte om te wonen en te werken is niet onder één noemer te vatten, maar varieert net naargelang de levensfase van een individu of van een gezin. Keuzevrijheid, op basis van de meest uiteenlopende beweegredenen, staat dan ook voorop”, meent de VCB. Om die keuze te blijven garanderen en de vastgoedprijzen niet te laten ontsporen - tegen 2050 zullen er immers 55.000 gezinnen zijn bijgekomen - is het volgens de VCB aan de overheid om een optimaal klimaat te creëren waarin de bouwsector kwalitatieve, voldoende en uiteenlopende woonprojecten kan verwezenlijken. “De beleidsintenties die vervat zitten in het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen (BRV) zullen de betaalbaarheid voort onder druk zetten omdat het stagnerende aanbod de stijgende vraag niet kan volgen. Hoewel de Vlaming de afgelopen decennia kleiner is gaan bouwen, is de kostprijs toegenomen. De vergelijking met Wallonië is frappant, zeker voor flats: terwijl in 1990 een nieuw appartement in Vlaanderen gemiddeld 123 m² groot was, is deze oppervlakte stelselmatig afgenomen tot een gemiddelde van 66 m² vorig jaar. In Wallonië zijn flats momenteel gemiddeld bijna 10 m² groter, maar de kostprijs ligt er gemiddeld lager”, signaleert de Vlaamse Confederatie Bouw.