Lostoren aan de Vaart in Leuven wordt afgebroken
De grote lostoren aan de Vaart langs de Aarschotsesteenweg in Leuven is al een hele tijd buiten gebruik. Het gebouw verkeert in slechte staat en voor een herbestemming zou een zeer grondige renovatie nodig zijn. Potentiële gebruikers zagen hierin geen kansen. Zowel de lostoren als de betonnen kade worden nu afgebroken. De plek krijgt opnieuw een groene invulling. De oever wordt volledig onthard en natuurlijk heraangelegd.
Samen met de kade en de loopbrug over de Aarschotsesteenweg en in combinatie met de silo’s en het kantoorgebouw, weerspiegelt de lostoren het historische industriële verleden aan de Vaart. De gebouwen zijn niet beschermd. Ze zijn tussen 1943 en 1956 opgetrokken door architect Victor Broos in opdracht van de toenmalige veevoederfabriek Usines L. Vandenbergh. In 1956 werden de silo’s samen met de kade en de lostoren met loopbrug gebouwd.
De Vlaamse Waterweg kon zich vinden in een herbestemming van de lostoren, brug en kade, op voorwaarde dat de activiteiten gebruik zouden maken van de binnenvaart. Vastgoedbedrijf Miss Miyagi voerde in opdracht van het Leuvense stadsbestuur een herbestemmingsstudie uit die enkele scenario’s naar voor bracht, met telkens een afweging van kosten en baten.
De Vlaamse Waterweg kon echter enkel functionele watergebonden activiteiten toelaten, terwijl het Vlaamse Agentschap Wegen en Verkeer (AWV) ernstige bedenkingen had bij de ontsluiting en de risico’s met betrekking tot de verkeersveiligheid op de aanliggende gewestweg. Ook voor de vlakbij gelegen brouwerij AB InBev bleek het niet mogelijk om via de binnenvaart aan de bestaande kade grondstoffen naar hun productiesite te brengen.
