Nieuwe toekomst voor gebouw Nationale Bank in Kortrijk

Na jaren van leegstand krijgt het indrukwekkende pand van de Nationale Bank in de Doorniksestraat in Kortrijk een nieuwe toekomst. De gevel uit 1939 blijft behouden, maar achteraan maken de loketten plaats voor een binnentuin, tien woonmodules en uitgestrekte terrassen vol natuur.

Hoge ramen, sierlijke decoratie, indrukwekkende gietijzeren deuren: het gebouw van de vroegere Nationale Bank in Kortrijk straalt een en al geschiedenis en pracht uit. Op een steenworp van de Grote Markt en pal in het hart van de stad is dit een baken in het straatbeeld. En dat zal het ook blijven. Na jarenlange leegstand krijgt het pand uit 1939 een nieuwe toekomst: een woonproject dat het beste van hedendaagse en historische architectuur combineert. “Afbreken en een nieuwbouw plaatsen zou het meest eenvoudige zijn, maar de historische gevel is zo bepalend dat we die behouden en opnieuw in zijn glorie herstellen”, vertelt architect Filip Cnockaert die zich voor Groep Huyzentruyt over de nieuwe plannen boog.

Erfgoed

Het bankgebouw werd opgetrokken in 1939 naar een ontwerp van architect Henri Jambers. Jambers vervulde 25 jaar lang het ambt van architect van de Nationale Bank van België en bouwde en verbouwde in die hoedanigheid talrijke bankgebouwen. De stijl van het huis kan omschreven worden als neo-Vlaamse renaissance. De ingrepen in het historische deel beperken zich tot het vernieuwen en isoleren van het dak en het aanbrengen van vier daglichtopeningen aan de straatzijde. De gevel wordt opgefrist. Het dichtgebouwde binnengebied wordt volledig opengebroken.

Verticaal bos

Het voorste deel van het gebouw wordt grondig gerenoveerd en uitgebreid met een achterliggende strakke architectuur. “Het moderne lijnenspel achteraan benadrukt het contrast tussen oud en nieuw. De nieuwbouw buigt als een schelp rond het historische gedeelte”, aldus de architect. Hij liet zich inspireren door de Milanese architect Stefano Boeri die met zijn gebouwen een stedelijke jungle creëert. Verticale bossen noemt hij ze. Die inspiratie is met name achteraan duidelijk zichtbaar. De grote, geschrankte terrassen maken plaats voor verschillende groenperkjes en bomen enkele meters boven de grond. In combinatie met het parkje in de afgesloten binnentuin ontstaat zo een groene long op verschillende niveaus. Het parkgevoel wordt versterkt met zitbanken en een basketbalveldje in de binnentuin.

Elegante serre

De statige voorgevel staat in schril contrast met de luchtige achtergevel. Grote glaspartijen, onzichtbare glazen balustrades en verticale lijnen staan er centraal. Eén van de blikvangers van het project wordt het penthouse met een groot dakterras en ongehinderd panorama op de stad. In de stad leven met de luxe van het platteland is hier de insteek. Vandaar ook de komst van een elegante serre als hoogste punt. “Dit is het stedelijke equivalent van een poolhouse. Een plek om even de realiteit te ontvluchten, om met vrienden te barbecueën, om een boek te lezen met een glas wijn en de sterrenhemel als deken.”

De geschiedenis eer aan doen en de identiteit van het pand behouden is voor Filip Cnockaert van Cnockaert Architecture sowieso het uitgangspunt. Daarom blijven ook de hoge plafonds in het bestaande gedeelte behouden. Die geven rust, vrijheid en ademruimte aan het geheel. Tegelijk introduceert hij nieuwe woonvormen: het oude en nieuwe gebouw bieden niet alleen ruimte aan zonnige appartementen en een penthouse, maar ook twee gezinswoningen met eigen tuin. Een unieke combinatie waarbij generaties en bewoners elkaar vinden in een historische, maar toekomstgerichte omgeving. Voor elk appartement is er een ondergrondse parkeerplaats.

De gevel bepaalt het straatbeeld in de Doorniksestraat en behoort tot het collectieve geheugen van vele Kortrijkzanen. Dat geldt ook voor Wout Maddens, Kortrijks schepen van Wonen en Bouwen. “Ik ben tevreden dat het nieuwe project de stedenbouwkundige ambities van de stad verenigt. Het voorgebouw blijft behouden en de erfgoedwaarde blijft intact, maar het gebouw krijgt een woonfunctie. Het is een mooi voorbeeld van een verrassende binnenstedelijke inbreiding. Het toegeslibde bouwblok wordt afgebroken en krijgt opnieuw adem dankzij de tuin en de verrassende architectuur van het nieuwbouwgedeelte. Het resultaat is een fris samenspel tussen oud en nieuw in het hart van onze stad”, besluit Maddens.