Verticale landbouw via aquaponics
De architecten van Flanagan Lawrence hebben een revolutionaire manier van landbouw ontwikkeld, die zeer goed toepasbaar is in verstedelijkte gebieden.
Uitgangspunt is dat het Verenigd Koninkrijk vandaag 40% van zijn voedsel invoert (90% van het fruit, 60% van de groenten). Nochtans zou de UK volledig zelf voor zijn voedselvoorziening kunnen instaan, zonder de bodem uit te putten of de biodiversiteit te bedreigen.
30% van CO2-uitstoot
De voedselproductie in de UK is bovendien verantwoordelijk voor 30% van de CO2-uitstoot, een cijfer dat tegen 2050 met 70% moet dalen. De landbouw in de UK verbruikt ook jaarlijks 742 miljoen m³ water voor de productie van voedsel. De landbouw brengt trouwens vooral veel op in de lente en de zomer, en minder in de herfst en de winter.
Ecologisch evenwicht
Dat kan beter, dachten ze bij Flanagan Lawrence. Ideaal zou zijn om een systeem uit te werken dat het hele jaar door voor voedsel kan zorgen. Vertrekkend van de vraag hoe de bouwsector een oplossing kan bieden voor bovenstaande problemen kwamen ze uiteindelijk met de piste van aquaponics op de proppen. Aquaponics is een systeem dat hydrocultuur (planten kweken op water) en aquacultuur (waterdieren kweken) combineert in een ecologisch evenwicht.
Gesloten systeem
Het idee is om via aquaponics aan verticale landbouw te doen op industriële sites. Concreet worden stalen modules (12 m L x 2,4 m B x 2,6 m H), afkomstig van afgedankte boorplatformen, bevestigd aan de buitenzijde van een opslagplaats. In zo’n systeem wordt het regenwater opgevangen en energie wordt gewonnen uit zonnepanelen. Het is een gesloten systeem, waarbij het afval van de vissen wordt omgezet in voedsel voor de planten. Er kan warmte uitgewisseld worden met gebouw waaraan het aquaponics-systeem verbonden is.
Een analyse van de kosten (opbouw systeem en onderhoud) en de baten (opbrengst landbouw) leert dat dit systeem vanaf het derde jaar winst maakt. Misschien ook een idee voor de vele opslagplaatsen in Vlaanderen?