Woonprojecten vereisen steeds meer expertise
Terwijl in 2000 nog 52% van de afgeleverde bouwvergunningen bestemd waren voor particulieren, is dit in 2016 verminderd tot 30%. De vergunningen voor overheden zijn toegenomen maar blijven in aandeel beperkt. Daaruit blijkt dat residentiële bouwprojecten steeds vaker voer voor specialisten zijn. De resterende, beschikbare percelen hebben meestal gebruiksbeperkingen met administratieve rompslomp en technische complexiteit als gevolg. Dit vereist professionele expertise. Bovendien zetten grotere projecten zoals appartementsgebouwen of kant en klare woonprojecten, zich voort in heel Vlaanderen. In Wallonië dalen de vergunningen voor particulieren trouwens van 74 naar 50%.
De beschikbare ruimte voor bouwprojecten is sinds jaar en dag beperkt. Intussen worden de percelen die in aanmerking komen voor traditionele verkavelingen steeds kleiner. De resterende ruimte voor wonen ligt vaak in verdichte kernen of op minder toegankelijke bouwgronden. Dit heeft tot gevolg dat nogal wat gebruiksbeperkingen of aandachtspunten rijzen. Het gaat om wettelijke beperkingen zoals recht van voorverkoop; vogelrichtlijn- en habitatrichtlijngebieden; beschermde landschappen; stads- en dorpsgezichten; overstroombare gebieden, biologische waardering, enz.
Maar ook tal van andere richtlijnen rond bodemonderzoek; onroerend erfgoed en de archeologienota; de bosreferentielaag; de gewenste agrarische structuur; grondverschuiving; natuurinrichtingsprojecten; VEN/IVON-gebieden (Vlaams Ecologisch Netwerk en het Integraal Verwevings- en Ondersteunend Netwerk); ramsargebieden (watergebieden die van internationale betekenis zijn en waarbij het belang als habitat voor watervogels voorop staat); risicozones voor overstromingen, enz.
De complexiteit en administratieve opvolging die gepaard gaat met zulke projecten, maken de expertise van specialisten noodzakelijk. Daarnaast zien we in heel Vlaanderen – niet het minst in de kleinere gemeenten – de opgang van flatgebouwen. In mindere mate zet zich dit ook door in Wallonië. De combinatie van die stijgende complexiteit en de trend naar projecten met meerdere woonentiteiten maakt dat eerder gespecialiseerde (bouw)bedrijven het project van meet af aan in handen hebben.
“De jongste twintig jaar is het aandeel van appartementen in afgeleverde vergunningen exponentieel toegenomen. Terwijl dit midden de jaren ‘90 van de vorige eeuw 36% bedroeg van de nieuwe woongelegenheden, is dit intussen opgelopen tot 64%. Daarbij zien we dat de stijging het sterkst is in de kleinere gemeenten. Projecten van dergelijke omvang zijn doorgaans in handen van professionals. In de toekomst lijkt de trend zich nog te gaan doorzetten als gevolg van het streven naar ruimtelijk rendement gesitueerd in kernen”, aldus de Vlaamse Confederatie Bouw (VCB).
Ook de opgang van vervangende nieuwbouw kan de groeiende rol van professionals verduidelijken. Het gaat daarbij vaak om huizenprojecten en appartementen die in de plaats komen van af te breken arbeiderswoningen of van verloederde voormalige bedrijfsgebouwen. Verouderde gebouwen afbreken om er dan een meer leefbare woonomgeving van te maken vergt eveneens doorgedreven professionele expertise.
Gezinnen op huizenjacht blijken steeds vaker op zoek naar kant en klare oplossingen, wars van grote bouwperikelen. Ook investeerders willen steeds vaker panden die meteen verhuurbaar zijn. Daardoor zijn onder meer de kant-en-klare formules van bouwbedrijven in zwang. Zij kunnen vanuit hun routine in woning- en appartementsbouw, buigen op een leercurve-effect. Daardoor kunnen zij aan de klant de vooropgezette kwaliteit en kostprijs beter garanderen en de risico’s tot een minimum herleiden. Op die manier kan ten volle ingezet worden op de comfort- en kwaliteitseisen van de klant en de wetgever op het vlak van energiezuinigheid, akoestiek, brandveiligheid, luchtdichtheid enz. De bijbehorende technische complexiteit op de bouwplaats kan optimaal worden opgevangen door ervaring in coördinatie- en planning richting de vooropgezette timing.