Brussel hoort bij duurste steden om in te bouwen

Het rapport International Construction Costs biedt een overzicht van de bouwkosten in de 44 belangrijkste vastgoed- en infrastructuursteden ter wereld. De ranglijst steunt op een data-analyse van de gemiddelde realisatiekosten van dertien gebouwentypes. De kosten weerspiegelen de middelen die lokaal nodig zijn om marktconforme eindproducten af te leveren. De kosten omvatten de aanneming, de materialen en andere dienstverlening zoals het ontwerp en de engineering. De toegepaste bouwtechnieken en eindfuncties zijn over het algemeen gelijkaardig. Onderlinge verschillen in bouwkosten tussen steden komen voort uit verschillen in loonkosten en kosten voor diensten, kosten voor bouwmaterialen en wisselkoersen.

Net als vorig jaar prijkt ook nu New York weer bovenaan de ranglijst. Op de tweede en derde plaats staan Hongkong en Genève, gevolgd door Londen. De Britse hoofdstad zakt twee plaatsen: de devaluatie van het pond in de nasleep van het Brexit-referendum zorgt voor een prijsdaling.

In West-Europa behouden de financiële centra Frankfurt en Parijs respectievelijk hun achtste en negende plaats, verrassend dicht bij het niveau van de bouwkosten in Brussel.

“Volatiele prijzen vormen een aanzienlijke risicofactor in grote projecten. Prijsvoorspellingen maken voor de lange termijn is een moeilijke opgave. Toch wil je vermijden dat je project de speelbal wordt van ongunstige marktevoluties. Initiatiefnemers van bouwprojecten kunnen zich op twee manieren beschermen: door te investeren in stabiele markten met gunstige vooruitzichten en door het risico op onverwachte kosten en geschillen te beperken”, verklaart Rik Menten, business development director bij Arcadis.

“Het gaat beter met de Brusselse bouwsector, wat voor een deel de stijging van de kosten verklaart. Door de hogere marktvraag neemt de prijzenslag enigszins af. De markt haalt als het ware opgelucht adem, al is dat niet het volledige plaatje. De regelgeving wordt almaar complexer, wat de kosten voor onder meer vergunningen en energiestudies doen oplopen. Zo moeten we in 2018 bv. bijna-energieneutraal gaan bouwen. Dat is een goede zaak, die wel extra kosten met zich brengt”, vervolgt Rik Menten.

“Wie bovendien in Brussel wil bouwen, kan maar beter goed gewapend ten strijde trekken. De complexiteit van het bestuur en de procedures creëren een hogere onzekerheidsfactor in dossiers. Sinds jaren groeit de bezorgdheid omtrent rechtszekerheid, wat wordt geïllustreerd door een aantal veelbesproken dossiers. Projecten lopen het risico te verzanden in een processie van Echternach. Dit is ook aannemers en leveranciers niet ontgaan, waardoor die dit risico doorrekenen in hun prijzen”, besluit Rik Menten.