Eerste zelfrijdende auto’s zonder chauffeur op de baan

Na jaren ontwikkeling blijkt het zelfsturende systeem nu slimmer, sneller en alerter dan om het even welke menselijke chauffeur. Het bedrijf heeft ondertussen  een enorme voorsprong op de concurrentie en zoveel vertrouwen in de technologie dat een menselijke back-up niet meer nodig wordt geacht. Tot nog toe verliepen alle tests met Waymo-voertuigen op de openbare weg nog steeds met een testrijder aan het stuur. Die heeft in het verleden één keer moeten ingrijpen.

Vanaf nu stuurt Waymo in Phoenix, de hoofdstad van de staat Arizona in het zuidwesten van de Verenigde Staten, geleidelijk een hele vloot volledig zelfstandig rijdende auto’s de weg op. In een eerste fase gebeurt dat in een deel van de agglomeratie waar in totaal zowat 4,2 miljoen mensen wonen, maar na verloop van tijd zullen de wagens een gebied zo groot als Londen bestrijken. Naarmate de actieradius groeit, zullen ook meer voertuigen worden ingezet. In Arizona werd de wet aangepast zodat in auto’s geen menselijke chauffeur hoeft mee te rijden. Bovendien is het verkeer in de buitenwijken van Arizona niet al te druk en zijn de weerscondities er ideaal, met weinig kans op regen of sneeuw.

Waymo heeft zich op dit unieke moment voorbereid door de voertuigen de langste en zwaarste rijtest ter wereld te laten ondergaan. Sinds in 2009 met dit Google-project werd gestart, hebben testvoertuigen meer dan 3,5 miljoen autonome kilometers op de openbare weg door twintig Amerikaanse steden gereden. Op het privé-testtraject van het bedrijf werden meer dan 20.000 individuele scenario-tests uitgevoerd, waarbij alle mogelijke zeldzame en ongebruikelijke gebeurtenissen werden nagebootst om te zien hoe de auto reageerde. Alle informatie die hieruit kwam, werd ook gedeeld met een simulatiecomputer waarmee dagelijks miljoenen virtuele kilometers werden gereden. Na verloop van tijd evolueerde het softwareprogramma tot wat de meest ervaren chauffeur op de weg moet zijn: een  automatisch systeem dat alle situaties kan controleren.

De Waymo-voertuigen zijn uitgerust met alle unieke veiligheidskenmerken die nodig zijn voor volledige autonomie, inclusief noodsturing en noodremmen, waarmee het voertuig indien nodig toch veilig tot stilstand kan worden gebracht. De eerste weken zal in Phoenix nog een medewerker op de achterbank zitten. Die zal niet kunnen sturen, maar indien nodig wel op een knop kunnen duwen om de auto te stoppen of opnieuw te starten.

Gedeelde mobiliteit

Waymo wil de technologie toepassen in allerlei soorten vervoer, zowel auto’s als openbaar vervoer en logistiek transport. Het bedrijf wil ook focussen op gedeelde mobiliteit door mensen toegang te geven tot een wagenpark met zelfrijdende auto’s in plaats van uitsluitend in te zetten op de verkoop van persoonlijke wagens. Op die manier zullen meer mensen de technologie sneller kunnen ervaren en er aan gewoon geraken. Een volledig zelfrijdend wagenpark kan nieuwe en verbeterde vormen van autodelen bieden: het is veiliger, toegankelijker, flexibeler en de gebruikers kunnen hun tijd in het voertuig gebruiken om iets anders te doen.

Daarom werd de eerste toepassing van de volledig zelfrijdende technologie op de openbare weg geen busje of vrachtwagen, maar een gewone personenauto zonder chauffeur. In de komende maanden kunnen inwoners uit de omgeving van Phoenix zich vrijwillig kandidaat stellen om uitstapjes te maken met de volledig zelfrijdende voertuigen. Waymo denkt er ook aan om in de toekomst samen met Uber-concurrent Lyft taxiritten te organiseren via een netwerk van zelfrijdende auto’s.

Dagelijkse routine

Mensen die deelnamen aan de vroegere ­rijtestprogramma’s van Waymo zijn nu ook de eersten die de nieuwe auto’s ook effectief gaan gebruiken in de dagelijkse praktijk. Ze zullen pendelen naar hun werk terwijl ze in de auto de krant lezen, de kinderen naar school (laten) brengen of zich naar huis laten voeren na een avondje stappen. Waymo wil nu vooral dat de zelfrijdende voertuigen snel zullen gaan deel uitmaken van de dagelijkse routine en de gewone leefwereld van het pu­bliek. De uitrol naar andere steden is dan nog maar een kwestie van tijd.

De ontwikkeling van geautomatiseerd rijden verloopt in verschillende fases. Met een beetje goede wil zou je cruisecontrol als een eerste vorm van een zelfrijdend systeem kunnen beschouwen, terwijl de laatste en ultieme fase de toekomstdroom is waarbij je auto je zelf komt oppikken waar je dat wil.

In de tussenliggende fases kan de chauffeur het stuur loslaten op de autosnelweg. Hij kan zijn aandacht aan iets anders schenken, maar moet wel nog steeds in staat zijn om de controle over te nemen. Heel wat automerken zijn daarmee bezig, maar Waymo besliste enkele jaren geleden die tussenfases over te slaan en zich meteen toe te leggen op de bouw van een volledig zelfstandige wagen.

De reden daarvoor is een test in 2012 waarbij aan chauffeurs in een zelfrijdende auto werd gevraagd om in te grijpen indien nodig. De resultaten waren beangstigend, in die zin dat de mensen onbetrouwbaar bleken.

Waymo stelde vast dat verschillende chauffeurs erg gauw waren afgeleid door hun smartphones, hun krant of andere dingen en dit terwijl ze vervoerd werden aan een snelheid van zowat 90 km per uur. Eén chauffeur viel zelfs in slaap. De beelden die toen werden gemaakt, bleven vijf jaar geheim en kwamen recent naar buiten. Voor Waymo volstonden ze om het experiment meteen stop te zetten en volledig te focussen op technologie die geen enkele menselijke tussenkomt vereist.