De jaren ’20 uit twee eeuwen in één Gentse rijwoning

“Het was een toevalstreffer”, zegt Thomas. “De vorige eigenares had besloten om haar oude dag aan de andere kant van de wereld door te brengen en de makelaar moest het pand binnen de week zien te verkopen. En we hapten toe, voor een prijsje. We hebben hier eerst een paar jaar gewoond zodat we goed wisten wat het huis te bieden had en waar we bij een grondige renovatie rekening mee moesten houden. Zo wist ik dat ik van de zolder een tweede living wou maken in een oase van licht met een inpandig terras. Zodat we ’s zomers, als we van het werk komen en de zon is net uit ons piekklein tuintje verdwenen toch nog buiten kunnen. Ook de buitenunit van de warmtepomp vond hier een plaats.”

Meer ruimte

Thomas was als oprichter en co-ceo van MARGE-architecten niet aan zijn eerste renovatie toe. “Het huis was heel sterk verkamerd en daardoor een beetje duf. Dat moest radicaal anders. Ook al waren we gebonden aan de verticaliteit van de woning, door middel van doorkijkjes hebben we de breedte van het pand kunnen benadrukken. Ondanks de sloop van de achterbouw, hebben we vandaag veel meer ruimte, omdat alles nu zijn plaats krijgt.”

Meer licht en kleur

Het huis werd zo goed mogelijk ingepakt met isolatie. Aan de achterkant, pal op het zuiden, kwam 22 cm isolatie, afgewerkt met een pleisterlaag. De vensters werden vergroot en kregen ramen in een kleur die twijfelt tussen zalmroze en oranje. De totaal ingewerkte Fixscreens van Renson houden de zon buiten. In het sousterrain wordt de keuken uit de zon gehouden door het bovenliggend persroosterbalkon. Het lijnenspel van ramen en balkon gaat supermooi op in de kleurrijke vlakken die het huis achteraan een tweede gezicht geven. Heel zonnig en on-Belgisch, waar vooral de achterburen hun voordeel mee doen. “De afgeronde gebouwkraag, die ontstond door de bakgoot uit te werken, geeft het geheel ook iets Egyptisch.”

Onzichtbare ventilatie

“De historische voorgevel, die deel uitmaakt van het stadszicht Coupure, viel aan de buitenkant niet te isoleren. Ook niet aan de binnenkant, want dat zou een risico vormen voor de vorstgevoelige gevelstenen. En aangezien je de honderd jaar oude voordeur niet bepaald luchtdicht kan noemen, kwam een balansventilatie D niet in aanmerking. Met de Healthbox 3.0 van Renson hebben we gelukkig goede ervaringen als het op vraaggestuurde C-systemen aankomt. De unit zit centraal in de woning ingebouwd, in een kast boven het sanibloc-toilet. Daar komen alle luchtkanalen toe vanuit de badkamer, de keuken en het sousterrain-toilet. Elke vochtige ruimte heeft andere kleppen, voorzien van de gewenste sensoren voor het specifieke ruimtegebruik. De afvoer van de vervuilde binnenlucht loopt via het dak. Zo konden we roosters in de achtergevel vermijden. Daarvoor loopt één techniekschacht als ruggengraat door het huis. Om de luchtkanalen onzichtbaar te houden, was heel wat inventiviteit nodig. We maakten gebruik van een soort driewegvertakking om ze te ontdubbelen en te vermijden dat we de originele vloer zouden moeten opgeven en aan plafondhoogte moesten inboeten. De oplossingen zijn van die aard dat je er zo vroeg mogelijk bij het ontwerp rekening mee moet houden. Dit kan je niet improviseren tijdens de bouw.”

Boerenverstand

Het resultaat is inspirerend voor wie met gelijkaardige kopbrekers zit. “Al kan een portie gezond boerenverstand soms ook wonderen doen”, zegt Thomas. “We combineren de innovatieve koeltechnologie van Renson met oeroude kennis over boven- en onderdruk. Op zomernachten zetten we beneden een venster op kip en op zolder de Velux op een spleet. De onderdruk die de wind bovendaks veroorzaakt zorgt doorheen de trappenhal voor een natuurlijke koeling.”