30-urige werkweek is utopie

“Een 30-urige werkweek met behoud van loon is onbetaalbaar voor bouwbedrijven. Bouwondernemingen zouden dan extra medewerkers moeten aannemen om hetzelfde werk als nu te verrichten. Van een werkweek van 38 uren naar één van 30 met loonbehoud betekent een loonlastenverhoging met liefst 21%. In een concurrentiële markt is het voor een bedrijf totaal onrealistisch om te overleven wanneer het een werkweek van 30 uren met behoud van loon toepast. Enkel wanneer dat bedrijf die loonlastenverhoging doorrekent, kan het overleven, maar in dat geval is het totaal niet meer concurrentieel ten opzichte van andere bedrijven die wel nog in het regime van 38 uren werken. Onze sector ervaart daar bovenop een zware concurrentie van buitenlandse bedrijven die in België komen werken met gedetacheerde werknemers die aan een veel goedkopere sociale zekerheid van hun land van herkomst blijven onderworpen”, verklaart Robert de Mûelenaere, gedelegeerd bestuurder van de Confederatie Bouw.

De beroepsorganisatie merkt tevens op dat mensen die 30 uur per week willen werken dat al kunnen door 4/5 te werken. Ook is het niet zeker dat een 30-urige werkweek de stress en de kansen op een burn-out zal doen verminderen, want die zijn heel vaak niet louter het gevolg van werken, maar ook van een druk privéleven. Robert de Mûelenaere wijst er ten slotte op dat een experiment met de 30-urige werkweek in een rusthuis in de Zweedse stad Göteborg werd stopgezet omwille van de kostprijs: het rusthuis moest 15 extra werkkrachten aanwerven, terwijl de terugverdieneffecten op het vlak van langdurige ziekte beperkt waren. De kostprijs voor twee jaar werken aan 30 uren per week bedroeg 1,3 miljoen €.