Meer autonomie bij inrichting begraafplaatsen
Steden en gemeenten krijgen meer autonomie bij de inrichting van begraafplaatsen. Afscheidsplechtigheden voor overledenen worden steeds persoonlijker ingevuld. Dit geldt ook voor de manier van begraven. De Vlaamse volksvertegenwoordigers Peter Wouters, Nadia Sminate en Sofie Joosen willen dat de gemeenten in grote mate zelf kunnen beslissen hoe ze hun begraafplaatsen inrichten. Zij dienden een voorstel van decreet in dat inmiddels is goedgekeurd door het Vlaamse parlement. Lokale besturen kunnen voortaan beter inspelen op de maatschappelijke vragen over het begraven en uitstrooien van stoffelijke overschotten.
Tot nog toe moest elke begraafplaats zowel plaats bieden om te begraven als om as uit te strooien en urnen te bewaren. "Dat hoeft niet meer. Zolang een gemeente of een intergemeentelijke samenwerking de drie mogelijkheden blijft aanbieden, zullen die voortaan wel op verscheidene plaatsen georganiseerd kunnen worden. Dat schept bijvoorbeeld de mogelijkheid om een voormalige parochiekerk, die niet gelegen is aan een begraafplaats, om te bouwen tot neutraal gemeentelijk columbarium. Daarnaast gebruiken we ook het potentieel van bijna vergeten plaatsen en ruimtes die hier nu nog niet voor gebruikt worden. Denk aan de vele Vlaamse kapelletjes. Eindelijk zullen deze prachtige stukjes erfgoed in ere kunnen hersteld worden", aldus vertelt Peter Wouters.
Voorts krijgen gemeenten de vrijheid om zelf te bepalen waar op hun grondgebied as kan worden uitgestrooid. "Vroeger moest dat op de gemeentelijke begraafplaats gebeuren, op het grondgebied van de aan België grenzende territoriale zee of op privégrond. Maar er is steeds meer vraag om ook andere openbare plaatsen daarvoor te mogen gebruiken, zoals de duinen of een bos. Vanaf nu kunnen gemeenten hiervoor extra mogelijkheden creëren, weliswaar op goed doordachte en precies aangeduide plaatsen", licht Sofie Joosen toe.
Decreetgeving
Steeds vaker nemen nabestaanden de as van een overledene ook mee naar huis. "Dat mag al langer, maar er was zeer weinig controle over de bestemming van de as. Het gebeurde dan ook vaak dat de as werd uitgestrooid in een park, een bos, een rivier, in de duinen of op een andere openbare plek. Dat was echter in strijd met de bestaande decreetgeving. Met het nieuwe decreet wordt de regelgeving in overeenstemming gebracht met de praktijk", besluit Nadia Sminate.