N6 transformeert gestaag tot veilige verkeersader

Het uitzicht en leefcomfort langs de N6 tussen de Brusselbaan en de Ruisbroeksesteenweg wijzigt gevoelig. Over het 2,5 kilometer lange traject werkte Sweco in opdracht van AWV Vlaams-Brabant, Aquafin en de gemeente Sint-Pieters-Leeuw een visie uit waarin het profiel van de steenweg wijzigt naar 2x1 rijbanen met veilige en afgebakende fietspaden, parallelle ventwegen, nieuwe voetpaden en overzichtelijkere kruispunten. Tegelijkertijd biedt het project oplossingen voor een beter waterbeheer en meer groen.

Willemen Infra startte in oktober 2020 met de eerste fase van de werkzaamheden. Het project is opgedeeld in acht fases, waarvan vandaag fase zes in uitvoering is. Daarnaast is er nog een fase X die voorziet in een nieuwe toegangsweg voor Shoppingcenter Pajot en een parkeerzone naast de N6. “De fases volgen elkaar niet chronologisch op in de tijd. De opeenvolging van de fases is hoofdzakelijk ingegeven door de afwatering van de riolering. En dat betekent wel eens dat één zone voor een andere uitgevoerd wordt. Verder is er een wisseling van fases gebeurd door een problematiek rond de bemaling. Dat heeft ertoe geleid dat we de huidige fase moesten voornemen, waar geen bemaling noodzakelijk was”, verduidelijkt projectleider Pieter Lippens.

Nieuwe Zuunkoker

Het project is goed voor zo’n 10 kilometer aan nieuwe riolering. Iedere zijde van de gewestweg krijgt een gescheiden rioleringsstelsel. Het vuilwater wordt afgevoerd naar een waterzuiveringsinstallatie, het regenwater stroomt via betonbuizen en kokers grotendeels naar de Zuunbeek. “Die beek wordt in de toekomst verlegd. Om dat zonder hinder op de gewestweg mogelijk te maken, bouwen we nu al een nieuwe koker onder de N6. Dat is een behoorlijk uit de kluiten gewassen constructie met wanden van 55cm dik en een binnenmaat van 6,9 bij 2,3m. In de wanden verwerken we ook de regenwaterafvoeren van de N6”, beschrijft Pieter Lippens. “We storten de koker volledig ter plekke en dat in vier fasen. Twee kleine fasen hebben we al uitgevoerd om een zone te creëren voor het verplaatsen van de nutsleidingen. Binnenkort start de bouw van de twee resterende delen van de 30m lange koker. Iedere fase neemt – inclusief uitharding – zo’n 3 maanden in beslag. Om veilig te werken, maken we een bouwput met behulp van damplanken.”

Ondergrondse waterbuffers

Verspreid over het regenwatertracé bevinden zich ook enkele bufferconstructies die zorgen voor een vertraagde regenwaterafvoer naar de Zuunbeek. De constructie in deze fase bestaat uit kokers met een binnenafmeting van 4m bij 1,5m en 3m lang. In totaal is de buffer met deze kokers 360m lang. Iedere koker weegt zo’n 23 ton en dient zo goed als waterpas geplaatst te worden om buffervolume optimaal te benutten. Later in fase 7 en 8, bouwt Willemen Infra vergelijkbare buffervolumes. Die hebben een inwendige afmeting van 2 bij 1m. Via enkele prefab overstortconstructies stroomt het water in de Zuunbeek. Het bouwen van deze bufferoplossing is een hele uitdaging. Pieter Lippens daarover: “Voor het plaatsen van de overstortconstructies schakelen we een telescoopkraan in. Voor de kokerelementen schat ik het werkritme op gemiddeld drie stuks per dag. De elementen worden geplaatst met behulp van een kringbeschoeiing en voor ieder element moeten we eerst zo’n 100m³ grond uitgraven.”

Riolering op palen

Ook het plaatsen van de riolering is geen rechttoe-rechtaan klus. De draagkracht van de ondergrond is in bepaalde zones zo slecht dat er funderingspalen onder de buizen moeten. “Onder het hele traject voor de RWA-riolering in fase 5 passen we grindpalen toe. Op het hele tracé van komen zo’n 1.200 palen van zo’n 8 à 9m lang. Na het uitgraven van de rioleringssleuf blijft hun nuttige lengte nog zo’n 4 à 5m. Onder de DWA-riolering, die in een zone met slechte grondlagen ligt, gebruiken we houten palen als funderingstechniek.” vertelt Pieter Lippens.

Nog bijzonder in het ondergrondse werk is de plaatsing van vier olie-afscheiders op het regenwatertracé, dit om verontreiniging in de nabijgelegen waterlopen te vermijden. Ook de toevoerleiding van De Watergroep werd vernieuwd voor aanvang van de werken. Deze werd geplaatst door middel van een gestuurde boring tot wel 20m diep. De oude waterleiding dienen we op te breken om plaats te maken voor de nieuwe riolering.”

Groene afwerking

De nieuwe wegopbouw is voor het overgrote deel klassiek met de aanleg van asfalt voor de weginfrastructuur en betonstraatstenen voor de voetpaden. “Ook de fietspaden worden aangelegd in asfalt met een rode toplaag. Op ons voorstel hebben we de busstroken mogen aanpassen van beton naar een Zeer Open Asfalt (ZOA) die opgegoten wordt met een cementslurrie. Dit vraagt een veel kortere uithardingstermijn, waardoor er veel minder is. Sommige parkeerstroken hebben we in dezelfde opbouw als de rijweg voorzien om ze te kunnen gebruiken als tijdelijke wegenis. Dat was niet mogelijk met de waterdoorlatende parkeerstroken die elders in het projectgebied voorkomen. Verder springt het extra groen, in de vorm van groenzones en grote platanen, in het oog,” besluit Pieter Lippens.