Architect Juliaan Lampens overleden

In het begin van zijn loopbaan ontwierp Lampens huizen in een moderne, maar toch nog traditionele stijl. Op de wereldtentoonstelling Expo 58 in Brussel vindt hij inspiratie in de paviljoenen van o.m. Le Corbusier en Van der Rohe. Vanaf dan gebruikt hij zijn eigen, radicale ontwerptaal, waarbij een hoofdrol ging naar beton waarbij vaak de houtnerven van de bekisting prominent zichtbaar bleven, zowel in het interieur als aan de buitenzijde. Daarnaast spelen hout en grote glaspartijen een belangrijke rol in zijn werk. Hij ontwierp ook meubels. 

 

 

De betonnen Onze-Lieve-Vrouwkapel in bedevaartsoord Kerselare dateert van 1966 en was voor die tijd spectaculair modern. Het is sinds 2009 een beschermd monument. De meningen over de bouwfysische toestand van de kapel en de noodzaak tot restauratie lopen uiteen. Het gebouw lijdt onder waterinsijpeling en betonrot en staat momenteel in de steigers. Eerder vreesden experts vreesden dat het bouwwerk helemaal onstabiel zou worden, maar recente studies geven aan dat de kapel met kleine ingrepen te herstellen is. 

De woning Van Wassenhove in Sint-Martens-Latem uit 1974 werd in 2016 door de Universiteit Gent gerestaureerd. De betonnen woning heeft net als Lampens’ eigen woning in Eke  geen of nauwelijks klassieke binnenmuren. 

 

Lampens was van 1974 tot 1991 eerst leerkracht en later professor aan Sint-Lucas Gent. Hij ontving de Grote Architectuurprijs van België en is ereburger van Nazareth. Vooral de voorbije jaren kreeg hij tentoonstellingen rond zijn werk en werd zijn werk opgenomen in boeken. Oud-studenten en stagiairs  hebben de vzw Juliaan Lampens opgericht.