Hybride wapening wint aan populariteit

Vroeger werden staalvezels vooral voor industriële vloeren en geprefabriceerde tunnelsegmenten gebruikt. De publicatie van enkele lokale en internationale normen en de ontwikkeling van nieuwe vezeltypes - met sterk verbeterde prestaties - hebben de jongste jaren het toepassingsgebied voor staalvezelbeton sterk verbreed. Staalvezels hebben hierdoor vooral hun intrede kunnen maken in meer constructieve toepassingen, zoals funderingsplaten, wanden van ondergrondse parkeergarages en kelders van appartementsgebouwen en nu dus ook woontorens.

“Tegen de onderkant van de funderingsplaten van parkeergarages en kelders van woonprojecten staat vaak waterdruk, wegens de diepte van deze constructies en het niveau van de watertafel. Deze kan uiteraard vrij hoog zijn in het geval er dichtbij een kanaal, rivier of zee wordt gebouwd. Dankzij de toevoeging van staalvezels kan de hoeveelheid traditionele wapening sterk worden gereduceerd en kunnen de scheuren tegelijk efficiënter worden beheerst.”, zegt Ben Vanheuverzwijn, sales engineer bij Bekaert.

Enkele jaren terug werd Bekaert ook betrokken bij de bouw van het nieuwe onderkomen van het Nationaal Museum van Noorwegen, met een oppervlakte van 54.000 m² het grootste culturele centrum van dat land. “Dat project bevindt zich vlak aan zee en kampte daardoor ondergronds ook met waterdruk. Hier hebben we dus eveneens de klassieke wapening kunnen omzetten in een hybride wapening en er staalvezels aan toegevoegd. Hoe dieper je bouwt, hoe groter de waterdruk stijgt en hoe belangrijker het is om aan scheurbeheersing te doen. Als de scheuren te groot worden, loopt het water er gewoon door, met alle gevolgen van dien.”

Scheurbeheersing

Zeker als aan scheurbeheersing moet worden gedaan en er een bepaalde scheurbreedte moet worden gehaald, moeten aannemers en studiebureaus volgens Vanheuverzwijn kiezen voor hybride wapening. “De treksterkte en verankering van de Dramix 4D-vezels werden specifiek ontwikkeld om scheurvorming te controleren en scheuropeningen te beperken tussen 0,1 en 0,3 mm, zodat er duurzame en vloeistofdichte structuren kunnen gecreëerd worden. Deze vezels, die over een Seco-toepassingsattest beschikken, bieden de hoogste FR1-waarde van al onze vezels. Ze bieden de hoogste buigtreksterkte in de gebruiksgrenstoestand (SLS) binnen het Dramix(R) staalvezelgamma, getest volgens de NEN EN 14651. De staalvezels zitten homogeen verdeeld over heel je betonmassa. Bij hybride wapening ontstaan er meer scheurtjes maar die scheuropeningen zijn veel kleiner en fijner waardoor er geen water door kan. Vanaf het ogenblik dat zich een klein scheurtje voordoet in het beton, zal die meteen overbrugd worden door een andere vezel. Bij traditionele wapening zijn er minder scheuren, maar zijn die vaak veel groter waardoor er water kan doorstromen.”

Populair

Het valt Bekaert op dat ingenieurs, studiebureaus en aannemers steeds vaker kiezen voor hybride wapening in combinatie met staalvezels. “We zien dat de traditionele wapening steeds meer wordt omgezet in hybride wapening, in combinatie met staalvezels. We merken dat veel studiebureaus moeite hebben om met waterdruk om te gaan. Ons bedrijf biedt uitgebreide technische ondersteuning in het bepalen van het meest geschikte vezeltype, de optimale dosering en de betonkwaliteit, voor een breed gamma aan toepassingen. Eenmaal de aannemers ons product gebruikt hebben, zien ze er ook de vele voordelen van in op vlak van materialenkost, arbeid, plaatsing en tijd. Vele studiebureaus geven ook toe dat ze met de traditionele wapening wel hun stabiliteit, maar niet steeds hun scheurbreedte halen. Ingenieurs moeten in dat geval veel meer staafwapening voorschrijven, wat duurder, arbeidsintensiever en moeilijker te plaatsen is.”

De beoogde scheurbreedte hangt voornamelijk af van de waterdruk en de dikte van de plaat zelf. De relatie die u hier kunt zien, wordt vaak gebruikt door ingenieurs om het doel van de scheurbreedte te bepalen. Hoe hoger de waterdruk, hoe strakker de scheur moet zijn. Hoe dikker de plaat, hoe groter de scheur. Hoe dan ook, 0,2 mm is de bovengrens. Bron afbeelding: TV 247 – Technische Voorlichting 247, Ontwerp en uitvoering van Vloeistofdichte betonconstructies, WTCB, 2012