Vlaams parkendecreet definitief goedgekeurd
De kogel is door de kerk: er is een decreet dat de erkenning van de toekomstige Vlaamse Parken regelt. De lat ligt hoog, want de Vlaamse overheid stelt dat de oppervlakte van de natuurkernen op het moment van de erkenning minimaal 5.000 hectare moet bedragen, maar op termijn naar minstens 10.000 hectare dient door te groeien.
Vlaanderen wil natuur niet als ‘opsmuk’ en wil daarvoor ruimte vrijmaken. Het is zelfs de bedoeling om minstens drie extra Nationale Parken en drie Landschapsparken te erkennen. Daarvoor zijn intussen al respectievelijk zeven en zes kandidaten – deze zomer wordt definitief beslist welke erbij komen. Het nieuwe parkendecreet is alvast het decretale kader waarin de erkenningsvoorwaarden, statuten en beheersstructuur worden geregeld. Op het terrein heeft een erkenning als park echter geen rechtsgevolgen. Zowel de eigendomssituatie als de bestemming van de gronden wijzigt niet.
Een Landschapspark
is een geografisch afgebakend gebied dat een grote ruimtelijke samenhang
vertoont en een minimale oppervlakte van 10.000 ha heeft. Bij de nationale
parken moet de oppervlakte van de natuurkernen op het moment van de erkenning
minimaal 5.000 hectare bedragen en binnen de 24 jaar tot 10.000 ha zijn
uitgebreid. Het bestuursorgaan voor de parken is evenwichtig samengesteld en
bestaat minstens uit de lokale besturen, de betrokken landbouworganisaties,
natuurorganisaties, erfgoedverenigingen, streekverenigingen, private eigenaars,
… Voorwaarde is wel dat deze partijen het beheer van hun terrein op de
doelstellingen van het Vlaams Park hebben afgestemd.