Drie oplossingen tegen malafide bouwpraktijken
Naar aanleiding van het faillissement van bouwpromotor Sua Casa uit Roeselare laait het debat over de bescherming van consumenten in de bouw opnieuw op. In dit kader pleit Netwerk Architecten Vlaanderen voor een drieledige aanpak: werken met een architect, een uitbreiding van de verzekeringsplicht voor aannemers en een registratieplicht voor de aannemers.
In 2022 ontving de Vlaamse
Consumentenombudsdienst ruim 900 klachten over aannemers. Hoewel de wet
Breyne kandidaat-bouwers of kopers al beschermt, vastlegt wie verantwoordelijk
is en financiële garanties voorziet, blijven er malafide bouwpromotoren en
aannemers actief. NAV benadrukt dat architecten een belangrijke adviserende rol
hebben bij elk (ver)bouwproject (zelfs waar een dergelijke expert niet
wettelijk is verplicht). Zij kunnen helpen om een betrouwbaar team voor de werken
aan te stellen, weten welke voorschotten aanvaardbaar zijn en voeren ook een
controle op de kwaliteit van de werken uit. Tevens zullen ze helpen bij discussies
over bouwtechnische en financiële zaken.
Toch is dat volgens NAV niet
voldoende. Sinds 2018 geldt er voor aannemers een verplichte vezekering, maar
die is beperkt. Ze geldt immers enkel voor de tienjarige aansprakelijkheid, bepaalde werken en binnen bepaalde
woningbouwprojecten. Daardoor is maar een minderheid van de
schadegevallen gedekt. Zo valt pakweg een verkeerd geplaatste isolatie of
slechte dakdichting uit de boot, terwijl dergelijke ‘kleine’ fouten wel grote
financiële consequenties kunnen hebben die bepaalde aannemers niet kunnen
dragen wanneer ze aansprakelijk worden gesteld. Daarom pleit het Netwerk
Architecten Vlaanderen voor een uitbreiding van de
beroepsaansprakelijkheidsverzekering voor aannemers en de lat dus even hoog te
leggen als voor de architecten. Naast het beschermen van de consumenten (en
architecten bij een ‘in solidum’ veroordeling) tegen schade door
uitvoeringsfouten of aannemingswerken van slechte kwaliteit, zou deze maatregel
er ook voor zorgen dat malafide aannemers automatisch worden geweerd (verzekeringsmaatschappijen
zullen aan onbetrouwbare of ongezonde ondernemingen geen polis geven).
Tenslotte vraagt NAV een hervorming
van het registratiesysteem voor aannemers. De registratie zou verplicht moeten
zijn voor alle bedrijven die als aannemer actief willen zijn, maar de
voorwaarden voor een basisregistratie moeten dan niet zo strikt zijn als bij de
huidige erkende aannemers. Wel zou de aannemer een verzekering beroepsaansprakelijkheid moeten
nemen. Volgens NAV zou de registratieautoriteit een controle kunnen doen en op
haar website een tool publiceren waarmee (ver)bouwers kunnen checken of een
bepaald ondernemingsnummer wel degelijk als aannemer is geregistreerd en het beroep
mag uitoefenen.